Sevgili Anneciğim ve Babacığım;
Bütün duygu ve düşüncelerimi dile getirebilseydim,size şunları söylemek isterdim.
Sürekli bir büyüme ve değişme içindeyim.Sizin çocuğunuz olsam da sizden ayrı bir kişilik gösteriyorum.Beni tanımaya ve anlamaya çalışın.
Deneme ile öğreniri.Bana ayak uydurmada güçlük çekebilirsiniz.Oyunda,arkadaşlıkta ve uğraşlarımda özgürlük tanıyın.Beni her yerde,her işimde koruyup kollamayın.Davranışlarımın sonuçlarını kendim görürsem daha iyi öğrenirim.Bana yanılma payı bırakın.Bırakın kendi işimi kendim göreyim.Büyüdüğümü başka nasıl anlarım?
Büyümeyi çok istiyorsam da ara sıra yaşımdan küçük davranmaktan kendimi alamıyorum.Bunu önemsemeyin.Ama siz beni şımartmayın.Hep çocuk kalmak isterim sonra.Her istediğimi elde edemeyeceğimi biliyorum.Ancak siz verdikçe almadan edemiyorum.Bana yerli yersiz söz de vermeyin.Sözünüzü tutamayınca size güvenim azalıyor.
Bana kesin ve kararlı davranmaktan çekinmeyin.Yoldan saptığımı görünce beni sınırlayın.Koyduğunuz kurallar ve yasakların hepsini beğendiğimi söyleyemem.Ancak hiç kısıtlanmayınca ne yapacağımı şaşırıyorum.Tutarsız davrandığınızı görünce hem bocalıyor,hem de bundan yararlanmadan edemiyorum.
Beni dinleyin.Öğrenmeye en yatkın olduğum anlar,soru sorduğum anlardır.Açıklamalarınız kısa ve özlü olsun.
Öğütlerinizden çok,davranışlarınızdan etkilendiğimi unutmayın.Beni eğitirken ara sıra beni yanlışlar yapabilirsiniz.Bunları çabuk unuturum.Ancak birbirinize saygı ve sevginizin azaldığını görmek beni yaralar ve sürekli tedirgin eder.
Çok konuşup çok bağırmayın.Yüksek sesle söylenenleri pek duymam.Yumuşak ve kesin sözler bende daha iyi iz bırakır.”Ben senin yaşındayken..”diye başlayan söylevleri hep kulak ardına atarım.
Küçük yanılgılarımı büyük suçmuş gibi başıma kakmayın.Bana yanılma payı bırakın.Beni,korkutup sindirerek,suçluluk duygusu aşılayarak uslandırmaya çalışmayın.Yaramazlıklarım için beni kötü çocukmuşum gibi yargılamayın.
Yanlış davranışım üzerinde durup düzeltin.Ceza vermeden önce beni dinleyin.Suçumu aşmadığı sürece katlanabilirim.
Beni yeteneklerimin üstünde işlere zorlamayın.Ama başarabileceğim işleri yapmamı bekleyin.Başarmam için beni destekleyin.Hiç değilse çabamı övün.Bana güvendiğinizi belli edin.Beni başkalarıyla karşılaştırmayı;umutsuzluğa kapılırım.
Benden yaşımın üstünde olgunluk beklemeyin.Bütün kuralları birden öğretmeye kalkmayın;bana süre tanıyın.Yüzde yüz dürüst davranmadığımı görünce ürkmeyin.Beni köşeye sıkıştırmayın;yalana sığınmak zorunda kalırım.Sizi çok bunaltsam bile soğukkanlılığınızı yitirmeyin.Kızgınlığınızı haklı görebilirim,ama beni aşağılamayın.Hele başkalarının yanında onurumu kırmayın.Unutmayın ki ben de sizi yabancıların önünde güç durumlara düşürebilirim.
Bana haksızlık ettiğinizi anlayınca açıklamaktan çekinmeyin.Özür dileyişiniz size olan sevgimizi azaltmaz;tersine,beni size daha çok yakınlaştırır.Aslında ben sizleri olduğunuzdan daha iyi ve daha değerli görüyorum.Bana kendinizi yanılmaz ve erişilmez göstermeye çabalamayın.Yanıldığınızı görünce üzüntüm büyük olabilir.
Biliyorum ara sıra sizi üzüyor,belki de düş kırıklığına uğratıyorum.Bana verdiklerinizin yanında benden istediklerinizin de çok olmadığını biliyorum.Yukarıda sıraladığım istekler size çok geldiyse bir çoğundan vazgeçebilirim;yeter ki beni ben olarak seveceğinize olan inancım sarsılmasın.
Benden “Örnek Çocuk” olmamı istemezseniz,ben de sizden kusursuz anne-baba olmanızı beklemem.Sevecen ve anlayışlı olmanız bana yeter.
Sizin çocuğunuz olarak doğmak elimde değildi.Ama seçme şansım olsaydı,sizden başka kimsenin çocuğu olmak istemezdim.

               ÇOCUĞUNUZ.....Pulsuz Dilekçe..